દુઃખ કોણે કહેવાય? | ગુજરાતી પ્રેરક વાર્તા | Who is called grief? in Gujarati | Gujarati Motivational Story

દુઃખ કોણે કહેવાય? | ગુજરાતી પ્રેરક વાર્તા | Who is Called Grief? in Gujarati | Gujarati Motivational Story

Gujarati Motivational Story | Gujarati motivational story pdf | moral stories in Gujarati pdf | Gujarati motivational story with moral | prenatal story in Gujarati | motivational Gujarati blog | Gujarati story | motivational speech in Gujarati pdf

દુઃખ કોણે કહેવાય? (  Who is called grief? in Gujarati )

 

ગૌતમ બુદ્ધની એક એવી વાર્તા કે જ કહે છે દુઃખ એટલે શું ? આખરે દુઃખ કોણે કહેવાય . એ વિષેની વાર્તા છે .

 

કહેવાય છે કે જીભ જેવા નરમ બનો દાંત જેવા કઠોર નહિ .

 

કહેવાનો મતલબ એ છે કે આપણો જન્મ થાય ત્યારે જીભ પહેલા આવે છે અને દાંત પછી આવે છે . આપણે મૃત્યુ પામીએ ત્યારે પણ જીભ તો સાથે જ હોય છે પણ દાંત બધા પડી જાય છે . આવું દુઃખનું પણ છે . તો આવો સરળ શબ્દોમાં વાર્તા સમજીએ .

 

એક આશ્રમ હોય છે . એમાં ભગવાન બુદ્ધ અને બીજા અન્ય શિષ્યો રહેતા હોય છે . એમાંથી એક શિષ્ય બે દિવસ પહેલા જ આશ્રમમાં આવ્યો હોય છે .

 

બુદ્ધ બધા શિષ્યોનેકહે છે આવો બધા આ ઝાડ નીચે બેસી ઠંડકનો અને શાંતિનો અનુભવ કરીએ . બધા શિષ્યો બુદ્ધનું માની ઝ્ઝાદ નીચે બેસી જાય છે .

 

નવો આવેલો શિષ્ય બોલે છે ગુરુજી એક વાત કહું એ વાત મારા અહી આવાનું કારણ છે એ .

 

બુદ્ધ કહે છે હા જરૂરથી કહી શકો છો , નીસંકોચે કહો .

 

એટલે એ શિષ્ય કહે છે હું મારા જીવનમાં ખુબ જ દુઃખી હતો એટલે હું અહી આવ્યો છું . ગુરુજી મને એ નથી સમજાતું કે દુઃખનું કારણ શું ?

 

તો ગૌતમ બુદ્ધ કહે છે હું તમને બધાને એક વાર્તા સંભળાવું . તેના પરથી તમે બધા જ સમજી જશો કે દુઃખનું કારણ આખરે હોય છે શું ?

 

એક ખુબ પૈસાદાર શેઠ હોય છે . એમનું નામ પુનમચંદ હોય છે . એવી એકેય વસ્તુ નહિ હોય જે એમની જોડે નહિ હોય . એમને મોધી મોધી વસ્તુ ખરીદવાનો શોખ હતો . એટલે થોડો સમય થાય એટલે કોઈ જોડે ના હોય એવી વસ્તુ બહાર જાય એટલે લઈને આવે . આખરે આટલા બધા પૈસા બીજે વાપરે પણ ક્યાં ?

 

એકવાર શેઠ કોઈ જગ્યાએ જાય છે અને ત્યાંથી પણ એક મોધી વસ્તુ લઈને આવે છે . એ વસ્તુ પર આવરણ હોય છે જેથી કોઈ જોઈ ના શકે . એ વસ્તુ ઘરે લઈને જાય છે અને એ નોકરને સોપે છે અને કહે છે અ વસ્તુ ખુબ જ મોધી છે આને કોઈ સારી અને સુરક્ષિત જગ્યાએ મૂકી દેજે . અ એક ભેટ છે કાલે જ આપવાની છે એટલે સાચવીને મૂકજે , કોઈ નુકશાન ના થાય .

 

આટલું કહી શેઠ બીજા કોઈ કામે બહાર જાય છે . ને નોકર ઘરની સાફ સફાઈ કરવા લાગે છે . હવે સાફ સફાઈ કરતા કરતા નોકરનો હાથ પેલી મોધી વસ્તુને અડી જાય છે અને નીચે પડી જાય છે . શેઠ આવીને જોવે છે તો વસ્તુ તૂટેલી જોઈ દુઃખી થઇ જાય છે . ગુસ્સો તો ખુબ જ આવે છે પણ એ નોકર ખુબ જુનો હોવાથી કશું કહી શકાતું નથી , પણ ગુસ્સો તો અંદર જ ભરાયેલો હોય છે .

 

એ રાત્રે તો શેઠને સરખું ખાવાનું પણ ન ભાયું અને ઘરમાં આંટા ફેરા માર્યા કરે . એ નોકર પણ એ ઘરે રહેતો હતો . એટલે એના નસકોરાંનો અવાજ ઠેક બહાર સુધી આવતો હતો . શેઠ ત્યાં જઈ જોવે છે તો એમને વધારે ગુસ્સો આવે છે અને વિચારે છે ...

આ જો ને આજે તેને આટલી મોધી મારી વસ્તુ તોડી છે તો પણ કેવો સુતો છે .

 

શેઠને એ રાત્રે જ એવો વિચાર આવ્યો કે સવારે એ નોકરને બોલાવ્યો અને કહ્યું ...

તને ખબર છે આ હું જે મોધી વસ્તુ લાવ્યો હતો એ કોના માટે હતી .

નોકર કહે છે ના .

 

શેઠ કહે છે એ તારામાટે જ હતી . હું તારા માટે જ લાવ્યો હતો . આ તો હું બહાર ગયો હતો તો  મને તારો વિચાર આવ્યો અને મેં તારા માટે એ વસ્તુ લઇ લીધી . મને ખબર છે આજે તારો જન્મદિવસ છે એટલા માટે લીધી હતી . અને તે જ તારી વસ્તુ તારા હાથે તોડી નાખી .

 

આટલી વાત શું કીધી શેઠે એ નોકર એ રાત્રે ના સુતો અને શેઠ આરામથી સુઈ રહ્યો . કેમ કે એ વિચાર એને નોકરને સોપી દીધો .

 

બુદ્ધ કહે છે કે દુઃખ એ એક વિચાર છે . તમે જેવું વિચારશો તેવી તમને અનુભૂતિ થશે . સરીની સારી અને ખરાબની ખરાબ .

 

બોધ : આ વાર્તા પરથી એ સીખ મળે છે કે વિચાર બદલો જીવન બદલાઈ જશે .

 

 વાર્તા ખુબ નાનકડી છે પણ સાર ખુબ મોટો છે જો વાર્તા સમજાય તો ?

જો તમને આ વાર્તા ગમી હોય તો તમારા પ્રિયજનને જરૂરથી મોકલજો .

હું મારા શબ્દો વડે દરેક વાર્તાને સરળ ભાષામાં સમજાવવાનો પ્રયાસ કરું છું . જો વાર્તા સમજાય એવી ના હોય તો તમે મને કોમેન્ટ કરી શકો છો . 

આભાર 

" મૃત્યમ "