જ્યારે કોઈ વિકલ્પ ના હોય ત્યારે | ગુજરાતી પ્રેરક વાર્તા | When there is no alternative in Gujarati

જ્યારે કોઈ વિકલ્પ ના હોય ત્યારે | ગુજરાતી પ્રેરક વાર્તા | When there is no alternative in Gujarati  | ગુજરાતી પ્રેરક વાર્તા | Gujarati Motivational Story | Gujarati motivational story pdf | moral stories in Gujarati pdf | Gujarati motivational story with moral | prenatal story in Gujarati | motivational Gujarati blog | Gujarati story | motivational speech in Gujarati pdf

એક કૌવાન નામનું ગામ હતું . ઉનાળો વેકેશન પતિ ગયું હતું . શાળા ખુલવાનો સમય થઇ ગયો હતો . ગામમા એક નવો પરિવાર રહેવા આવ્યો હતો . હવે એમાં એક બાર વર્ષનો છોકરો હતો , એને શાળામાં પ્રવેશ લેવાનો હતો , એટલે એના પિતા પોતાના બાળકને લઇ શાળાએ પ્રવેશ માટે જાય છે . પ્રવેશ માટે ફોમ ભરી છે , શાળામાં દાખલ પણ થઇ જાય છે . કાલથી શાળા શરુ થતી હોવાના કારણે બધાએ કાલથી શાળાએ આવવાનું હોય છે .

 

ગામમાં એક પહેલેથી જ કાળું નામનો બાળક હોય જ છે અને ઘણો હોશિયાર હોય છે . એના માં બાપને તો ઠીક પણ શાળામાં ભણાવતા એના સાહેબને લાગી આવ્યું કે આ છોકરો જરૂર આગળ જઈ કોઈ મોટું કામ કરશે . અને આગળ એવું જ થાય છે .

 

ગામમાં જે નવો પરિવાર રહેવા આવ્યો હતો એમાં પણ એક ખુબ જ હોંશિયાર બાળક હતો . એનું નામ મોન્ટુ હતું . એને હાલમાં જ શાળામાં પ્રવેશ મેળવ્યો હતો . શાળામાં ક્લાસ અલગ અલગ હોવાના કારણે પહેલા તો એ બે વચ્ચે વાત ના થઇ પણ જેમ ધીમે ધીમે શાળામાં ચાલતા પ્રોગ્રામો દરમિયાન એ બેની મુલાકાત થઇ ત્યારે એ મુલાકાત દોસ્તીમાં બદલાઈ .

 

સમય જતા એમનીદોસ્તી એટલી મજબુત બની કે સાથે રમતા , સાથે ભણતા અને સાથે શાળામાં પણ જતા . પરીક્ષા હોય ત્યારે તો ખબ મહેનત કરતા . રમવા સમયે તો ભરપુર રમી પણ લેતા .

 

એકવાર થયું એવું કે એ નવો નવો ફૂટબોલ લાવ્યા હતા . શિયાળો સમય હતો . રમતા રમતા ગામની બહાર ક્યારે પહોચી ગયા એ એમને પણ ભાન ના રહ્યું રમવામાં ને રમવામાં . ગામની બહાર એક જુનો કુવો હતો . ખાસા સમય સુધી ખાલી જ પડ્યો હતો . હવે મોન્ટુએ એક કિક ફૂટબોલને એવી તો મારી કે એ જ જુના કુવામાં પડ્યો .

 

હવે કરવું શું ? એક તો ફૂટબોલ આજે તો લાવ્યા હતા અને એમાય બોલ આ જુના કુવામાં પડી ગયો . મોન્ટુ કહે બોલ મેં નાખ્યો છે એટલે હું જ એને બહાર લઇ આવું . બોલતા બોલતા આગળ ચાલ્યૂ અને એનો પગ લપસતા એ પોતે જ કુવામાં પડી ગયો . હવે કરવું શું ?  પેલો કાળું તો ડરી ગયો . કંઈ સુઝે પણ નહિ .

 

હવે એને લીધા વગર તો ઘરે જાય પણ કેવી રીતે , ઘર પણ ખુબ દુર હતું , રમતા રમતા ગામની બહાર તો આવી ગયા હતા . અને કોઈ એટલામાં હતું પણ નઈ જે કાળુની મદદ કરે . પણ એને હિમ્મત ન હારી .

 

કુવાની બાજુમાં ડોલ  અને દોરી પડી હતી . એ દોરીને ડોલ સાથે બાંધી સીધી કુવામાં નાખી અને બુમ પાડી કહ્યું મોન્ટુ તું આ ડોલમાં બેસી જા હું તને બહાર લાવીશ . ભૂખ્યો , તરસ્યો કાળું મહામહેનતે મોન્ટુને બાહર લઇ આવે છે . ખુબ મોડું થઇ જાય છે . શિયાળાનો સમય હતો એટલે ભૂખ તો લાગી જ હોય અને ઉપરથી ઠંડી અને રાત પણ થવા આવી હતી .

 

જેવા એ બે લોકો ગામમાં પ્રવેશ કરે છે ત્યાં તો ટોળું ભેગું થઇ ગયું હતું . મોન્ટુ અને કાળુંના માં બાપ રડી રહ્યા હતા . કેમ કે આટલી શોધખોળ દરમિયાન એ બે ન મળ્યા . જ્યારે એ બે ને બધાએ જોયા તો થોડી રાહત થઇ .

 

જયારે એમને પૂછવામાં આવ્યું કે તમે ક્યાં હતા ત્યારે એ બે ના મનમાં શું બોલવું એનો વિચાર ચાલતો હતો . ખોટું તો બોલી દઈએ પણ શું બોલવું એ લોકો એ હાલતમાં જ નહતા એટલે એમનેસાચું બોલવાનો નિર્ણય કર્યો .

 

જયારે એ બે સાચું બોલ્યા ત્યારે બધા હસવા લાગ્યા . અને કહેવા લાગ્યા આવું બની જ ના શકે . એક નાનો છોકરો જે સરખી રીતે પાણીની ડોલ ના ઉચકી શકે એને બાર વર્ષના છોકરાને કેમ બચાવ્યો હશે ? પછી એમાંના ઘરડા સરપંચ બોલ્યા ના આ નાના છોકરાઓ સાચું બોલે છે . કાળુએ જરૂર મોન્ટુને એ જુના કુવામાંથી બહાર કાઢ્યો હશે . કેમ કે ત્યાં કોઈ એવું વ્યક્તિ નહતું કે એ કહી શકે તારાથી આ નહિ થાય . અને કાળું પાસે પણ બીજો કોઈ વિકલ્પ પણ હતો . એટલે આ કામ એનાથી થઇ શક્યું .

 

બોધ : લોકો શું કહેશે એની ચિતા કરશો તો તમે આગળ નહિ વધી શકો .